Miernik rzeczywistych parametrów sondy pomiarowej MPSP-1 jest pierwszą próbą stworzenia wygodnego narzędzia, które pozwoli na zmierzenie z oczekiwaną dokładnością wartości potencjału wyłączeniowego na symulującej elektrodzie stalowej, a także określenie rzeczywistej wielkości natężenia prądu płynącego pomiędzy próbką a chronioną konstrukcją.
Przy pomiarach małych natężeń prądu w układach galwanicznych (takim jaki występuje pomiędzy próbką a konstrukcją) zawsze pojawiają się problemy z pomiarem małych natężeń prądu, ponieważ rezystancja wewnętrzna przyrządu (miliamperomierza, mikroamperomierza) jest rzędu rezystancji wewnętrznej badanego ogniwa. Często stosowane boczniki pomiarowe nie spełniają swojego zadania, ponieważ odkładające się na nich spadki napięcia są na granicy czułości przyrządów terenowych. Zwykłe amperomierze są także zawodne.
Przy stosunkowo małych powierzchniach próbek stalowych badanie ich polaryzacji jest szczególnie trudne. Na przykład w zwykłym, mało korozyjnym gruncie uzyskuje się zadawalający efekt ochrony katodowej na powierzchni nie pokrytej powłoką „gołej” stali przy gęstości prądu ok. 20 mA/m2, co w przeliczeniu na natężenie prądu na sondzie stalowej o powierzchni 1 cm2 daje natężenie prądu 2 mikroampery. Przy pomiarze tak małej wartości prądu znajdująca się w obwodzie rezystancja nie zapewni „pełnego zwarcia” badanych elektrod i tym samym jednakowego na nich potencjału, pomimo tego, że pomiar dokonany będzie z dużą precyzją. Trudność ta, znana doskonale w laboratoriach elektrochemicznych, może być pokonana poprzez zastosowanie do pomiaru amperomierza elektronicznego o zerowej impedancji wewnętrznej, tzw. zeroamperomierza (Zero Resistance Ammeter – ZRA).
Opracowany miernik MRPS-1 wykonywany jest w formie przystawki do elektrycznego przyrządu uniwersalnego (multimetru), typowego obecnie narzędzia stosowanego w pomiarach korozyjnych. Parametry miernika są następujące:
zakres pomiaru napięcia stałego – jak współpracującego multimetru (pomiar potencjału rurociągu względem elektrody odniesienia, pomiar potencjału elektrody symulującej względem elektrody odniesienia, pomiar różnicy potencjałów pomiędzy elektrodą symulującą podłączoną do konstrukcji, tzn. chronioną katodowo, a elektrodą nie podłączoną, swobodni korodująca w środowisku),
zakres pomiaru napięcia przemiennego – jak współpracującego multimetru (pomiar napięcia pomiędzy rurociągiem a elektrodą odniesienia oraz elektrodą symulującą),
pomiar przy zerowej rezystancji wewnętrznej miernika natężenia prądu płynącego pomiędzy konstrukcją a elektrodą symulującą w 5 podzakresach do 10 mA (do próbek o większej powierzchni można wykorzystać współpracujący multimetr), wynik odczytywany jest jako napięcie na współpracującym multimetrze z ustalonym przelicznikiem (mA/mV),
pomiar natężenia prądu przemiennego przy zerowej rezystancji wewnętrznej – uwagi jak przy pomiarze prądu stałego,
zdalne rozłączanie elektrody symulującej od konstrukcji (rurociągu) ręczne i automatyczne,
rozłączanie automatyczne elektrody symulującej sterowane jest własnym generatorem lub przerywaczem zewnętrznym; przy sterowaniu wewnętrznym okres przełączania regulowany do 1 minuty co 12 sekund, czas wyłączenia od 1 do 3 sekund, moment pomiaru po rozłączeniu elektrody regulowany od 1 ms do 1 sekundy, czas trwania pomiaru 20 ms,
możliwość podłączenia zewnętrznego oscyloskopu i innych przyrządów pomiarowych, np. rejestratorów,
możliwość współpracy z komputerem poprzez łącza współpracujących multimetrów lub oscyloskopu,
czas nieprzerwanej pracy – 36 godzin,
masa własna przyrządu gotowego do pracy (bez multimetru) – 0,75 kg.
Home